Autor : Magdalena Gałkowska- Kuźmin.

Jak i po co wzmacniać rozwój emocjonalny dziecka?

Opieka i wychowanie dziecka to praca na „cały etat”. Rodzice chcąc dobrze wywiązywać się ze swoich obowiązków, zwłaszcza jeśli posiadają więcej dzieci, często koncentrują się na tych sferach rozwoju dziecka, które wydają się im najważniejsze. Dbają o ich zdrowie (np. szczepią dzieci, chodzą do lekarza, zwłaszcza u małych dzieci dbają o właściwą dietę) i wspierają ich rozwój fizyczny (np. uczą chodzić, jeździć na rowerze) oraz rozwijają umiejętność poznawcze swoich dzieci (np. dbają o właściwe realizowanie obowiązków szkolnych). Jednakże w mniejszym zakresie koncentrują się na ich rozwoju społeczno–emocjonalnym. Te sfery rozwoju człowieka nie mają jasnych granic i dlatego rodzicom często trudno jest określić, czy ich dziecko wymaga w tym względzie jakiegoś szczególnego wsparcia. Kompetencje społeczo-emocjonalne rozwijają się głównie w relacji z innymi, czyli tak naprawdę od samych narodzin. Nie zawsze jednak ich rozwój przebiega tak gładko. Tempo życia powoduje, że współczesna rodzina nie zawsze może dobrze wspierać te sfery funkcjonowania dziecka. Badania pokazują, że rodzice mają mało czasu dla swych pociech, co niesie za sobą zmiany w ich rozwoju. Coraz więcej dzieci przejawia deficyty             w zakresie funkcjonowania emocjonalnego (np. niewłaściwie rodzi sobie z negatywnymi uczuciami, w tym popada w nałogi i inne zachowania destrukcyjne), co odbija się na ich relacjach społecznych (np. dzieci nie potrafią nawiązać prawidłowych i satysfakcjonujących relacji                      z kolegami, a w przyszłości mogą mieć problemy ze znalezieniem partnera, czy pracy). Dlatego ważne byśmy nie zapominali, że dziecko również doświadcza różnych przeżyć emocjonalnych,             a rodzice mogą pomóc mu wprowadzając je w ten trudny do zrozumienia świat emocji. Zatem pracujmy nad emocjami naszych dzieci i w ten sposób wspierajmy i całościowy rozwój.

Wskazówki dla rodziców pomagające wspierać rozwój emocjonalny dzieci:

– rozmawiajmy z dziećmi o ich doświadczeniach i przeżyciach;

– uczmy je rozpoznawania i nazywania doświadczanych emocji;

– kształtujmy umiejętność rozumienia i współodczuwania emocji innych osób;

– rozwijajmy empatię (np. poprzez kształtowanie postawy tolerancji wobec innych, zawłaszcza wobec osób słabszych i wymagających pomocy oraz przez włączanie ich do działań o charakterze charytatywnym);

– uczmy właściwego, pozbawionego agresji, wyrażania emocji (w tym uczmy je radzić sobie ze stresem, strachem, gniewem);

– wspierajmy dzieci w rozwoju ich marzeń i celów;

– wzmacniajmy ich poczucie własnej wartości poprzez rozwój pozytywnych cech i doświadczanie sukcesu.

Psycholog szkolny.